Özlem Kapısı

Özlem Kapısı

Braille alfabesi ile öğrenirken limitlerini,
Hissettirdiklerinin kokusundan tanırsın yârenini.
Sen susarsın, o senin yerine konuşur.
Sen kaçarsın, o seni saklar.
Sen kanarsın, o yaranı sarar.
Sonra sorarsın…
Şükür müdür seni bana getiren?
Sırtımdaki izler mi?
Yoksa sadece Mevla’nın beni ödüllendirmesi mi?
Ödüllendirir mi Mevla sevmediklerini?

Rüzgarla savrulan tohum misali,
Birbirlerine çekilir insanların kökleri.
Önce kendinlerine sonra özlediklerine kavuşur ruhlar.
Kendisine kavuşmadan başkasına konanlar,
Yarı yolda bırakırlar kimilerini.
Özü yüce değerlerle besili, irfanı yükselmeye meyilli,
Yolculuğun en umulmadık mola yerinde buluşan gönüllerdir,
Bir ayağı marifet kapısından içeri.

Özlemleri aynı olan insanlar,
Şefkatle kucaklar birbirlerini.
300 Keman Orkestrası’nın etkisiyle sarar benliğini,
Boğar yalnızlığın korkusunu, gecenin sessizliğini, dosta olan özlemini.

D.T.
13 Eylül 2022
18:32


@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...], bu vesile ile bir kere daha iyi ki tanışmışız, iyi ki varsın diyeyim.
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...], @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]… Bahsettiğim şiir denemesi