KırgınLıK Yürekte BaşLaR...

Bazen hayat bizi çok yorar, çogu zaman yıpratır, uykusuz bırakır, bilinmedik yere götürür. Heleki kırıldıysa ki bir kalbimiz, işte ozman içinden çıkamamıcagımız bir hale dönüşür yaşantımız.
Hani dalında bir ufak esinti ile düşen yaprak varya işte okadar çaresiz olur kırılan kalbimiz..
Kalırız bir başımıza,saga bakınır boş sola bakınır boş, ne yapacagımızı bilemeyiz...
Niçin kimin için bizim kalbimizi kıran biri için tekrar intikam veya okkalı sözler sölemeye edası içinde bir gayret... İşte ozaman biz farkına varmadan daha zayıf hale düşeriz. Dedim asıl KIRGINLIK YÜREKTE BAŞLAR...
Yani oda hafiften gözden damlalar şeklinde düşer..
Beni sevmi dedim yada ömür boyu olalımmı dedim!! Cümleleri dolaşır pişmanlıklarla beraber, Düşmeyelim....
Çünkü gerçekten uzatırız birine eli ve ona dedigimiz onca güzel şeyi
Malesef haklılar gibi sitemli sözlerle yazılarla yada dillerle ansızın korkak gibi seyrederler.


ASIL KIRGINLIK KALPTE BAŞLAR..
KALP yaralı ise dahada derinden başlar..


Dipnot...

Asla degeri hak etmeyene sırt dönmeyelim Tam tersini yüz dönmeliki kendisinin çirkinligini güzel yüzde görmeli Çünkü o çoktan Kör sagır ve çaresizdir..

HER KAPI ARKASINDA İLLAKİ BİR ÇIKIŞ VARDIR...


~~~EzeL~~~